Досым

Девочка-пай Қойладым әкем жайлы әкем мауылды,
Жүл шауып малың жайды.
Ауылдың адамы қалаза бағын байды досым.
Таймыным жаздай ғулған арман,
Мектіпті ғызды жулап алған.
Шаңа мен қыста сұлғап арған,
Солып әргіздер ай.
Еш кімнің көрмей қиянатын,
Жүрек күн ғана сұялатын.
Сенің дегі ялатын,
Мөлдер көздер ай.
Досым баяға,
Арулар аулдама бәр ешерген біз.
Аулда жауындады әлде бір ревлі, Әлі де жаныңдама досым.
Досым мен бөгін,